Rozwiązanie:

Czy przed zagraniem dokonałeś analizy rozdania? Jeśli tak to doliczyłeś się chyba, że partner ma „parę oczek” z pikami KDW i coś. Gdyby bowiem S miał większą siłę np. koło 16 PC, to być może nie zamykałby tak szybko licytacji.  Ile tych pików powinien mieć? Jeśli 5 co mogłoby sugerować zarówno dołożenie ♠ 10 przez rozgrywającego jak i zabicie asem drugiej rundy pików. Jeśli partner miałby 5 kart w pikach z KDW i wspomniane „parę oczek”, to chyba wszedłby 1♠ dla wskazania wistu, bo przecież za chwilę BA mogło być zajęte z ręki N. Zatem partner nie powinien mieć 5 pików. Z tego wniosek, że nie obkładamy zagraniem w piki, a trzeba coś podegrać. To coś pokazuje najsłabszy stół – wyjdź w kiery.

Całe rozdanie:

Jeśli odejdziesz w pika i partner skasuje swoje dwie lewy w tym kolorze, to dojdzie do 5-kartowej końcówki:

…w której na ostatnie karo S pozbędzie się damy kier, a W? W znajdzie się w przymusie. Czy S tak zagra? Nie wiadomo. Wiadomo natomiast, że jak Ty zagrasz w kiera, to rozgrywający nie wygra kontraktu.

To trochę wyższa szkoła jazdy, ale oparta na prostym spostrzeżeniu, że partner nie powinien mieć 5 pików.

PS.

          Przed 30 laty Roman Krzemień zaproponował rozwiązanie techniczne mające wyjaśnić liczbę kart w kolorze wistu. W podanym przykładzie Z parzystej liczby kart wistujący w drugiej lewie wychodzi pierwotnie drugą kolejną kartą – tu damą, a z nieparzystej liczby kart trzecia pierwotnie – tu waletem. Niczemu to nie przeszkadza, a w mniej przejrzystej sytuacji jak opisana może być jedyną wskazówką do dalszego postępowania.