W turnieju par na punkty meczowe otrzymujesz ładną rękę na pozycji N:

Licytacja była krótka, ale szybko znalazła się na poziomie 4-ch. I nie twoja strona to osiągnęła:

 

W	N	E	S
Pas	1	1	Pas
4 (!?)	?

Niewątpliwy wpływ na to miały założenia – przeciwnicy byli przed partią.

Co licytujesz?

Jeśli pytanie wyda ci się głupie, a przynajmniej infantylne, to proponuję przeprowadzić chłodną analizę.

1. Partner nie miał wejścia po 1 piki, więc nie możesz spodziewać się u niego niczego wartościowego.
2. Jaki charakter ma twoja kontra? Jeśli wywoławczy, to poza treflami nie masz rewelacyjnych fitów w przypadku, kiedy partner taką kontrę wyniesie. Jeśli karna – to ile lew widzisz w swojej ręce? Bo ja nie więcej niż 0-3.
3. Jakie wydarzenia mogą nastąpić po twojej kontrze? Może obiegnąć i przeciwnik wygra, czasami nawet z nadróbką lub partner wyniesie w swój długi czerwony kolor i oddacie zapis (to jest pewne prawie na 100%) i to być może bardzo pokaźny. Być może przeciwny przegrają ten kontrakt, ale wpadka może być niewielka i kontra w tej sytuacji będzie tylko niepotrzebnym igraniem z ogniem.

I tak było w rzeczywistości – WE wprawdzie przegrywali 4 piki, bo dzieliły się im trefle po 3, ale partner spodziewając się krótkości pik w waszej ręce odszedł w 5 kier, co skontrowali przeciwnicy. A skromny pas dawał wam skromny zapis za 50, ale na swoją burtę. Czy dla podwojenia tego zapisu warto było wywoływać wilka z lasu?

Całe rozdanie:

 

				K 10
				D W 9
				K W 7
				A K D W 8
	9 8 7 5					A D W 4 3
	4					A 7 6
	A D 9 5 3					8 2
	10 9 3					7 6 2
				6 2
				K 10 8 4 3 2
				10 6 4
				5 4

Miałem 20 punktów – odparł z oburzeniem N, kiedy partner mu, że jego akcje bardzo by wzrosły, gdyby stać go było na pasa z ręką N.

Kolejne rozdanie również wymaga wyobraźni i dyscypliny. Posiadasz na pozycji N rękę:

Tym razem także jesteście w niekorzystnych założeniach.

Licytacja:

 

W	N	E	S
1	Pas	Pas	2
3	?

Czy w tym momencie nie dzwoni w Twoich uszach alarmowy dzwonek? W jednym z turniejów Kongresu Bałtyckiego nie zadzwonił sporej liczbie zawodników. “Prostolinijnie” zapowiadali 4 kier. Siedzący za nimi przedpartyjni przeciwnicy też im wierzyli i szli w obronę 5 . Po dwóch pasach posiadacze 14 PC kontrowali. Czym się to skończyło wystarczy popatrzeć na całość rozdania:

 

NS po partii, dealer W
				D W 7 2
				K D 10
				D W 10
				D W
	A 10 9 6 4					5
	-					W 7 3 2
	A 9 7					8 6 3
	A K 10 7 2					9 8 6 4 3
				K 8 3
				A 9 8 6 4
				K 5 4 2
				5

Chyba “ożywka” na ostatniej ręce była przyzwoita?

Kiedy wyraziłem dezaprobatę dla takiej licytacji jednego z graczy, usłyszałem wypowiedziane z oburzeniem – miałem przecież 14 punktów, a ty ożywiłeś licytację po partii…

Bezsensownie usiłowałem dowiedzieć się gdzie partner widział swoje lewy w obronie 5 trefli… Nie docierało do mnie, że “mój” miał 14 punktów…

Czy po 3 kierach zalicytowanych przez N – E fitowałby trefle partnerowi? Bardzo wątpliwe. Mniej wątpliwe jest - czy W walczyłby dalej. Ale przynajmniej kontry można było uniknąć znacznie poprawiając zapis.

Często w takich przypadkach słyszę – nie można wygrać wszystkich rozdań, a to rozdanie było bardzo niestatystyczne…

Czy tej niestatystyczności nie było słychać w licytacji? Choć słuch mi słabnie, nie mam wątpliwości, że tak.

Ryszard Kiełczewski

[email protected]

Szkoła