UCZMY SIĘ NA BŁĘDACH

1. Wychodzenie przed orkiestrę, a potem w krzaki, zamiast na odwrót

Obie, mecz, posiadasz na pozycji W rękę:

♠ KW1087

♥ W83

♦ 862

♣ 42

RHO spasował, ty też, LHO otworzył 1♣, partner skontrował. RHO zalicytował 1♦, co było transferem na kiery. Zabierasz głos?

Powiedzmy, że zalicytowałeś 1♠. Po lewej 2♥, a partner licytując 3♦ wskazał rękę silną (kontra objaśniająca). RHO pasuje, a ty?

Cała licytacja na poważnych zawodach:

W	N	E	S
nazwisko	nazwisko	nazwisko	nazwisko
			Pas
Pas	1♣	Ktr	1♦(1)
1♠(?)	2♥	3♦	Pas
Pas(??)	pas

 

1. Transfer na kiery

 

Całe rozdanie:

	♠ D64 ♥ AK6 ♦ 1054 ♣ DW83
♠ KW1087 ♥ W83 ♦ 862 ♣ 42		♠ A32 ♥ 97 ♦ AKDW7 ♣ A95
	♠ 95 ♥ D10542 ♦ 93 ♣ K1076

 

Na drugim stole WE osiągnęli końcówkę. Abstrahując od skandalicznego pasa W na 3♦ (jak się rzekło A, trzeba powiedzieć i B) trzeba zastanowić się co było przyczyną końcowego tchórzostwa W? odpowiedź jest oczywista – nieuprawniony nadmiar odwagi w drugim okrążeniu. Przed laty królowała zasada jak teraz nie wejdę, to już nigdy nie wejdę. Usprawiedliwieniem dla dawnych czasów było ubóstwo technik licytacyjnych (kontra służyła do karania przeciwnika, a nie jako narzędzie operacyjne). W dzisiejszych czasach jednak takie wychodzenie przed orkiestrę jest łamaniem kanonu: lepiej najpierw do tyłu, a potem do przodu.

 

A nie lepiej było?:

 

W	N	E	S
nazwisko	nazwisko	nazwisko	nazwisko
			Pas
Pas	1♣	Ktr	1♦
Pas	1♥	2♦	Pas
2/3♠	Pas	¾♠