PRAWO ARCHI… KI…

Kilkusetosobowe doświadczenia partnerskie spowodowały, że przekształciłem znane powszechnie Prawo Archimedesa [„…każde ciało zanurzone w cieczy traci (pozornie) na swym ciężarze tyle, ile wynosi ciężar wypartej przez nie cieczy…”].

W pyszałkowatości swojej przekształciłem go na Prawo Kiełka: „ Każdy gracz grający z Kiełkiem traci tyle na swej wartości ile wynosi różnica umiejętności między nim a Kiełkiem.  Przy czy czym nie jest istotne, po której stronie jest przewaga umiejętności.”

Oto prosty przykład:

Licytacja:

W	N	E	S
nazwisko	nazwisko	nazwisko	nazwisko
Pas	Pas	3 ♦	3 ♥
5 ♦	5 ♥	Pas	Pas
pas

 

Wist ♦ W, E kładzie damę(!?) i gra kiera. S bije asem i następuje dłuuugi namysł. S impasuje trefla, E bierze królem i ponownie gra w kiera. Rozgrywający ponownie długo myśli i impasuje damę. Bez jednej.

 

NS po, dealer W

	♠ A987 ♥ 983 ♦ 6 ♣ AD952
♠ ♥ ♦ ♣		♠ ♥ ♦ ♣
	♠ K102 ♥ AKW102 ♦ 73 ♣ W103

 

– Pytam nad czym tak długo myślał?

– Rozliczałem ręce – odpowiada.

– To nie mogłeś się doliczyć, że E na swoje blokujące otwarcie nie powinien mieć AKD karo, króla trefl i damy kier…

– No tak, nie powinien, ale…

 

Całe rozdanie:

	♠ A987 ♥ 983 ♦ 6 ♣ AD952
♠ D654 ♥ D5 ♦ W102 ♣ 8764		♠ W3 ♥ 764 ♦ AKD9854 ♣
	♠ K102 ♥ AKW102 ♦ 73 ♣ W103

 

To, że S   grać potrafi przekonałem się na nieco późniejszym turnieju, kiedy S stał się moim przeciwnikiem. Lewym geograficznie, a bardzo prawym technicznie.

Rozgrywałem po krótkiej jednostronnej licytacji kontrakt 4 BA z ręki W. Otrzymałem wist w waleta trefl (odmienny). Ręce moje (W) i dziadka (E):

 

WE po, dealer E

 

♠ K2 ♥ K52 ♦ D10952 ♣ K72

♠ W763 ♥ AD94 ♦ AK7 ♣ A8

 

Zabiłem asem trefl i sprawdziłem kara – po stwierdzeniu ich podziału pociągnąłem je do końca. S dołożył trzy razy, a potem wyrzucił dwa piki 5-kę i 10-kę. N po dołożeniu dwóch kar usunął trzy piki 4,8 i 9

Zagrałem więc kiera do stołu i pika. W nie dołożył do koloru zrzucając trefla, co uzmysłowiło mi, że zostałem ukąszony wistem – po zagraniu z najdłuższego koloru miałbym 11 lub 12 lew w zależności od podziału kierów. LHO kontynuował 10-ką trefl. Zabiłem i zagrałem króla kier. Od N walet, a całość zrzutek S mocno sugerowała, że zaparła mu się 10-ka kier. Szukając możliwości odzyskania terenu w trzykartowej końcówce wykonałem wpustkę treflem licząc, że u RHO pozostała singlowa dama trefl i druga 10-ka kier, spod której musiałby on wychodzić po wpustce. Wpust się udał – as kier nie wziął już lewy, bowiem całe rozdanie wyglądało następująco:

	♠ AD984 ♥ W7 ♦ 86 ♣ DW103
♠ K2 ♥ K52 ♦ D10952 ♣ K72		♠ W763 ♥ AD94 ♦ AK7 ♣ A8
	♠ 105 ♥ 10863 ♦ W43 ♣ 9654

 

Czemu ze mną nie grał tak finezyjnie? Wiadomo – działało Prawo Kiełka…