Rozwiązanie:

Jeśli Twój partner wistuje w sposób zdyscyplinowany kasując lewy treflowe od dołu, to może chce coś Ci przekazać taką kolejnością zagrań? Jest to zagranie lavinthalowe – gdyby partner miał stosowne wartości kierowe, to mógłby zgrywać trefle z góry, lub w kolejności  dama – as. Zatem partner sygnalizuje wartości karowe i skoro tak, to powinieneś powstrzymać się od małpiego odruchu usuwania krótszego koloru. Wszak nie przybędzie Ci od tego lew atutowych, których należy Ci się w sposób naturalny, co najmniej dwie. Zachowaj kara na komunikację, zrzucaj kiery. Całe rozdanie:

 

	♠ 2 ♥ D 9 8 3 ♦ D 6 5 2 ♣ W 9 7 2
♠ 10 9 7 6 5 3 ♥ A 7 6 4 ♦ 9 4 ♣ 6		♠ 4 ♥ W 10 5 2 ♦ K W 3 ♣ A K D 4 3
	♠ A K D W 8 ♥ K ♦ A 10 8 7 ♣ 10 8 5

 

Po zrzuceniu kara dalsza gra potoczyła się następująco:

–Partner zdjął jeszcze asa trefl, na którego usunąłeś ostatnie karo. Partner kontynuował trefle po raz czwarty. Rozgrywający usunął z ręki króla kier – przebiłeś od biorącego atuta i odepchnąłeś się ♠ 10-ką. Rozgrywający wziął asem pik i sprawdził piki po raz drugi. Kiedy przekonał się jak się sprawy „macają” zgrał pozostałe topy pikowe i wpuścił Cię na ♣ 9. Zagrałeś asa kier, który wziął i kontynuowałeś kiery. Rozgrywający pobrał damą w stole i wpuścił partnera kierem, a ten musiał na końcu wychodzić spod króla karo. Bez jednej nie było sukcesem. A po zachowaniu komunikacyjnych kar wykreowanie jeszcze jednej lewy wpadkowej nie byłoby specjalnie trudne.