Rozwiązanie:

W czwartej rundzie pików W zagrał ♠ 7-ką zamiast 6-ką, a potem 4-ką – co powinno być wskazaniem wartości karowej. E skazany na siebie trzymał obstawioną damę karo i wydublował kiery, co pozwoliło rozgrywającemu wziąć 6 lew, w tym 3 kierowe. Zagranie 6 pik (czytelnej środkowej karty) wykluczałoby preferencje zarówno kierów jak i trefli, więc drogą eliminacji mogło zasygnalizować coś w karach. E w tej lewie mógł kooperacyjnie dołożyć ♣ 3-kę – jeśli masz coś w karach, to ja cię wspieram w tym kolorze. Ważne również w tym rozdaniu jest śledzenie zrzutek rozgrywającego – wszak on miał te same problemy co E, bo od trzeciej rundy pików musiał pozbywać się użytecznych kart z ręki. W miarę bezkarnie do trzeciego i czwartego pika mógł dołożyć ♦ 6 i ♣ 2, co obnażyło by jego problemy. A piąta runda pików, do której E – zakładając wartość karową u partnera – mógł dołożyć ♦ 2-kę. A co wyrzucałby S? Kluczem obrony było nie pozwolić uruchomić kierów rozgrywającemu.

Obrona nie była prosta, bo opierała się na wielu przesłankach. A najskuteczniejsze zagranie w 7-kartowej końcówce w karo wymagało pełnego zaufania w parze.